Kıskançlık doğuştan gelen her insanda var olan doğal bir duygudur. Her çocukta görülebilen kardeş kıskançlığı, kaybetme iç güdüsünü bağlı olarak ortaya çıkmaktadır. Kıskançlığın gelişmesiyle, çocuğun kendine ve çevresindekilere zarar vermesi sonucu, işler içinden çıkılmaz bir hal alıyor. Bilhassa anne ve baba çocuğun tutunduğu dalı, sığındığı limanı, oyun arkadaşı, en yakın dostu ve parlayan güneşidir. Üzerinde ki ilgi ve sevginin kaybolma korkusu çocuğun kıskançlık duygusunu yeşertmekte ve önlem almaya itmektedir.

Basit olarak düşünün, bir gün ailenize minik bir kardeş geliyor. Misafirler ona hediyeler getiriyor, herkez “ay ne kadar tatlıymış”, “aynı annesi”, “tıpkı babası” gibi övgü dolu sözler sarf ediyor, anne en çok onunla ilgileniyor, baba işten geldiğinde önce ona koşuyor ve onu arıyor… Zamanla büyük kardeşin; endişeleri, korkuları ve içsel sıkıntıları artmaya başlıyor. Duygusal anlamda çöküntüye uğrayan büyük kardeş, bebeğin eve gelişiyle; tüm ilginin ona yöneleceğini, kendisinin sevilmeyeceğini ve önemsizleştiği hissine kapılır.

Zamanla anne ve babanın tavırlarında, tutumlarında ve sözlerinde görülen bu değişim çocuğun kıskançlığını tetikliyorsa, bu onu rahatsız ederek etkiler ve önlem almaya yönlendirir. Çocuk bu durumu anne ve babasının elinden alınmış, kendisinin terk edilmiş olduğunu hissettirir.

 

 

Kardeşler Arasında Kıskançlık Nasıl Giderilir? İncelemek İçin TIKLAYIN…

 

Çocuğun Kardeşini Kıskandığının Belirtileri Nelerdir?

  • Açık şekilde bebeği istemediğini söyler.
  • “Bebeği hastaneye geri götürelim” cümlesini kullanır.
  • İlginin kendi üzerinde yoğunlaşması için gereksiz ağlar.
  • Anne ve babasını bebeğin yanından uzak tutmak için uğraşır.
  • Yemek yemede isteksiz davranır.
  • Uyku düzeni bozulur, tırnak kemirme, parmak emme, altına ıslatma gibi alışkanlıklar edinir.
  • Bebeksi konuşmalar göstererek, şirinlikler yapar.
  • Bebeği severken aşırı tepkiler gösterir.
  • Bebeğin yüzünü yastık ile kapatır, kafasına sert cisimlerle vurmaya çalışır, bebeğin gözüne, burnuna ve kulağına parmağını sokmak için uğraşır.
  • Bebek ağlarken veya gülerken, kulaklarını kapatır.
  • Bebek evde annesi ile yanlız kalacağından, okula gitmek istemez.
  • Sürekli ilginin üzerinde olması için anne ve babaya oyuncaklarını getirir, oyun oynamak istediğini söyler.
  • Yeterli ilgiyi alamadığını hisseden çocuk sürekli anne babaya küser.